Young Thai Artist Award - 3D - -

< กลับ

สาขาการประพันธ์ดนตรี

MUSIC COMPOSITION

a balloon

ชินภัทร เจริญรัตน์

อ่านเพิ่มเติม

ชินภัทร เจริญรัตน์
ศิลปินอิสระ

    เรื่องน่าสนใจของ ชิน-ชินภัทร เจริญรัตน์ คือเขาเข้าร่วมการประกวดและได้รางวัลดีเด่น สาขาการประพันธ์ดนตรี ในโครงการรางวัลยุวศิลปินไทย หรือ Young Thai Artist Award ติดต่อกันถึง 6 ครั้ง นับตั้งแต่ปีพ.ศ. 2559-2564 หรือ ค.ศ. 2016-2021
    เพราะฉะนั้นคำถามแรกที่เราคุยกับเขาจึงไม่ใช่เรื่องอื่นใด นอกจากความรู้สึกของคนที่ไม่เคยได้รับรางวัลยอดเยี่ยม
    “ถามว่าท้อไหม มันก็ท้อนะ แต่ผมก็ส่งประกวดจนถึงอายุ 25 เลย สักวันหนึ่งมันต้องเป็นของเรา ต่อให้สุดท้ายมันจะไม่ได้ อย่างน้อยก็มีคนได้รับชมผลงานของเรา อย่างน้อยก็อาจจะมีคนรู้จักเราในฐานะคนที่ได้รางวัลเยอะที่สุด (หัวเราะ) ถึงจะไม่ได้รางวัลยอดเยี่ยม แต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำผลงานออกมา แล้วก็ขอบคุณมูลนิธิเอสซีจีสำหรับพื้นที่ในการแสดงผลงานนี้” ชินเล่า
    เรื่องน่าสนใจต่อมา คือผลงานของชินมักจะมีแนวคิดมาจาก ‘ปรัชญาพุทธศาสนา’ ผสมผสานเข้ากับดนตรีตะวันตก เพราะเขาเห็นว่าเป็นเรื่องเข้าถึงยาก และไม่ค่อยมีคนพูดถึงเรื่องนี้สักเท่าไหร่ รวมเข้ากับการที่ตัวเองเป็นชาวพุทธด้วยแล้ว ย่อมเข้าใจคอนเซ็ปต์ของศาสนาไม่น้อยกว่าเรื่องไหน ๆ จนออกมาเป็นผลงานที่โดดเด่น และนำพาเขาไปสู่เส้นทางในอนาคต
    “ปี 2560 ตอนนั้นประกวดเป็นครั้งที่ 2 ผลงานโดดเด่นที่สุดที่ได้ Jury's Mention ชื่อเพลง 'มันดาลา' เพลงผมเกือบทุกเพลงจะได้ไอเดียมาจากปรัชญาพุทธศาสนา เอามาประยุกต์และผสมผสานเข้ากับดนตรีตะวันตก และความเป็นตะวันออกได้อย่างลงตัว และปีนั้นมีการใช้เทคนิคพิเศษอย่างการใช้แซ็กโซโฟน 2 เครื่องเป่าพร้อมกัน ปีสุดท้ายที่ได้ประกวด มีเทคนิคหรืออะไรแปลกใหม่ ผมก็เอามาใส่ให้สุดเลย ผมนำโน๊ตดนตรีไทยมาประยุกต์ใช้ด้วย รวมทั้งเอาเปิงมางเข้ามาร่วมบรรเลงในผลงานสุดท้ายที่ส่งประกวด”
    จากเด็กหนุ่มที่สนใจในดนตรี ส่งประกวดสาขาประพันธ์ดนตรี และเรียนจบด้านดนตรี ทั้งระดับปริญญาตรีและปริญญาโท แม้ว่าทุกวันนี้ชินอาจไม่ได้มีเวลาสร้างสรรค์ผลงานชิ้นใหม่เท่าแต่ก่อนแล้ว แต่สิ่งที่เขากำลังสร้างหรือเรียกให้ถูกว่า ‘ผลักดัน’ คือเขาเปลี่ยนสถานะของตัวเองเป็นอาจารย์ผู้ผลักดันเด็กรุ่นใหม่ที่บางคนได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในผู้ร่วมประกวด Young Thai Artist Award นั่นเอง
    “การเป็นอาจารย์เรียกว่าเป็นความบังเอิญแล้วกัน เพราะผลงานเหล่านี้ทำให้ผมได้เป็นอาจารย์ การส่งประกวดและได้รางวัลดีเด่นเป็นเหมือนเครื่องการันตีให้คณะกรรมการเห็นว่า เรามีความรู้ความสามารถเพียงพอที่จะสอนเด็ก ๆ ได้ ถึงแม้หลังจากมาเป็นครูแล้วจะไม่ได้เขียนเพลงสักเท่าไหร่ แต่เราก็อยากจะพัฒนานักเรียน อยากจะพัฒนาเด็กรุ่นนี้ที่เก่งกว่ารุ่นเราอีก ความรู้ ไอเดียที่เรามี และได้เรียนมา เราอยากจะถ่ายทอดให้พวกเขา
    “เวลาที่มหาวิทยาลัยไหนมี Open House ผมก็จะพาเด็ก ๆ ไปดูว่าพวกเขาสนใจสาขาอะไร แขนงไหน ถ้ามีโอกาสได้ไปฟังคอนเสิร์ตออร์เคสตรา ผมก็พอจะขอบัตรเข้าชมให้กับนักเรียนที่สนใจได้ แต่การที่ผมจบแต่งเพลงมาไม่ได้จำเป็นว่าจะต้องผลักดันพวกเขาในด้านดนตรีอย่างเดียว โลกนี้ค่อนข้างเปิดกว้าง ศิลปะพาพวกเขาไปได้ทุกเส้นทางครับ และผมก็จะพาเขาไปดูว่ามันมีอะไรบ้างทั้งในและนอกโลกดนตรี เขาควรจะได้เห็นและได้สัมผัสด้วยตัวเองว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร แล้วพวกเขาจะเป็นคนเลือกเส้นทางต่อไปของเขาเอง”
    ในตอนนี้ชินเป็นครูสอนดนตรีอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติและสอนส่วนตัวในจังหวัดภูเก็ต รวมถึงยังคงประพันธ์เพลงอยู่บ้างตามโอกาส แต่เขาเองก็สังเกตเห็นว่า การอยู่กับนักเรียนส่งผลให้งานของเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนพอสมควร จากใจร้อนกลายเป็นใจเย็น จากความดุดันกลายเป็นความอ่อนโยน และผลงานที่จับใจคนถูกแบ่งออกเป็นสองความหมายแต่อยู่รวมกัน
    “สมัยที่เราส่งงานประกวด เราเป็นคนใจร้อน คิดแล้วทำเลย ชอบเพลงที่กระแทกดุดัน ยิ่งเสียงดัง ยิ่งมีอะไรแปลก ๆ ยิ่งใส่เต็มที่ มี Material เยอะไปหมด แต่พอมาเป็นครู มันทำให้เราเริ่มมีเวลา เราอาจจะไม่ได้แต่งเพลงถี่ขึ้น แต่เรามีเวลาคิดนานขึ้น เราเริ่มจะดึงสิ่งที่น่าสนใจบางตัวมาใช้มากขึ้น ที่เรียกว่า น้อยแต่มาก เรียบแต่โก้ ลักษณะเพลงของเราจะอ่อนนุ่มขึ้น ช้าลง ใจเย็นลง พอเราอยู่กับเด็กมากขึ้น เราก็จะใจร้อนไม่ได้
    “ส่วนเรื่องผลงานที่จับใจ ผมมองว่ามันลงลึกมากกว่าแค่เรื่องทางกายภาพแล้ว คำว่า 'จับ' เป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับบริบทของคนคนนั้น เช่น สังคม ครอบครัว สิ่งที่เขาสัมผัสอยู่ในทุก ๆ วัน ส่วนคำว่า 'ใจ' มันลึกลงไปถึงเรื่องของสุขภาพจิตได้เลย หรืออย่างผมเป็นคนไทย ผมจะชอบฟังเพลงที่มีไอเดียความเป็นไทยเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย ร่วมกับปูมหลังของเรา ณ ตอนนั้น เมื่อเราได้ยินหรือเห็นสิ่งนั้น เราอาจรู้สึกถึงความจับใจจากมัน แต่เราเองในฐานะคนสร้างงานศิลปะต่างก็สร้างผลงานขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ว่าคนคนหนึ่งกำลังสนใจเรื่องอะไรอยู่ หรือเขามีปูมหลังอย่างไร” ชินอธิบาย
    อย่างไรก็ตาม ต่อให้การสร้างผลงานของเขาจะมีพื้นฐานอยู่บนความไม่รู้ว่าคนที่มาดูหรือมาฟังนั้นมีความใจในเรื่องอะไร หรือมีปูมหลังแบบไหน แต่ชินก็เชื่อในคำพูดที่ว่า ‘ศิลปะอยู่รอบตัวเรา’ และสิ่งนี้เองที่จะช่วยให้ผลงานของเขา รวมถึงผลงานของศิลปินคนอื่น ๆ จับใจผู้คน จนกลายเป็นความสมบูรณ์แบบได้
    “มองไปทางซ้าย เราเห็นกระถางต้นไม้ที่มีลวดลายศิลปะอยู่บนนั้น มองไปทางขวา เราก็เห็นตึกโบราณที่มีความสวยงามอยู่ด้วย ผมจะนึกถึงคำว่า Art for art's sake นั่นคือ ศิลปะเป็นศาสตร์บริสุทธิ์ในตัวเอง ศิลปะไม่จำเป็นต้องสนับสนุนเป้าหมายใด ๆ และรูปแบบการใช้ชีวิตของคนเราก็เป็นศิลปะ มันสามารถช่วยให้เรายกระดับจิตใจขึ้น เหมือนที่เคยมีคนบอกไว้ว่า ไม่มีศิลปะก็ไม่มีชีวิต ไม่มีดนตรีก็ไม่มีชีวิตเหมือนกัน ศาสตร์กับศิลป์ต้องมาคู่กันเพื่อให้มันสมบูรณ์” ชินเชื่ออย่างนั้น

ผลงานที่ภาคภูมิใจ